Day 10: 08-10-2003 Aberdeen – Graaff Reinet
Vanochtend een late start, 9.30 we hoeven immers maar 56 kilometer naar Graaff Reinet een volgende halte op de trip door de lege Karoo.
Uit het kleine stadje Aberdeen over de inmiddels bekende weg. Weinig verkeer veel bewolking. De wind is gelukkig afgenomen niet meer strak tegen zoals de afgelopen twee dagen, met een mooi tempo van zo'n 20 kilometer het uur schiet het lekker op. Onderweg wat springbokkies gezien, zowel dode als levende. De dode platgereden langs de weg. Ook wat kleine apen in de bomen langs de weg.
Na twee pauzes, deze keer om de twintig kilometer, om 13.00 uur in Graaff Reinet. Een hotel aan de hoofdstraat, oud koloniale stijl. De kamers zijn in huisjes aan een straatje achter het hotel. De huisjes in de verschillende kleuren. Rood, geel, blauw etc.
Met de plaatselijke krant een afspraak gemaakt voor een foto morgenochtend. We zullen wel voorpaginanieuws worden. Ze waren blij met het aangedragen nieuws door ons.
Vanuit een zonnig Graaff Reinet een groet van een ieder voor een ieder,
Hans Mooren
Posted by: webmaster on Oct 08, 03 | 4:43 pm | Profile

Hallo Greet en Luuk,
Elke dag print ik jullie verslag uit in drievoud: één voor jullie archief, één voor Mia en één voor de Koningmoeder
Er wordt óók hier genoten van jullie omgeving en belevenissen.
Hoe gaat het nu met jullie? Zitten jullie óók nog steeds op de fiets?
Hier is verder alles wel (op mijn snotneus na). Groetjes en veel plezier      Marianne.

Dag 10 Graaff Reinet
Vanochtend mochten we even uitslapen, maar iedereen was al weer vroeg op en voor het onbijt werden er al druk kaarten geschreven. Om halftien zijn we gaan rijden richting Graaff Reinet. Normaliter stoppen we om de 25 km, maar vandaag werd om de 20 op prijs gesteld. Onderweg hebben we de bekende struisvogels en schapen gezien en sommige hebben ook een aapje kunnen ontdekken. Voor de rest was het een lange weg, met op het laatst nog een heuveltje, maar ook Luuk heeft deze weten te overwinnen. Vandaag is het ook de opening van het Kinderthuis in Soweto, dus daar werd op gedronken bij aankomst in Graaff Reinet. Onze kamers zijn in huisjes aan een gewone straat geplaatst en erg gekleurd. Het ziet er erg gezellig uit. Morgen weer een zware dag voor de boeg, maar voor vertrek eerst met z'n allen op de foto voor de krant.

Groetjes van een fietser.
Posted by: greet on Oct 08, 03 | 5:23 pm | Profile

Wed Oct 08, 2003 - Dag 10 Graaff Reinet
Gisteren heeft Ina het verslag gemaakt. Daarna echter hebben we nog veel plezier gehad met vakbondsafgevaardigden van Nehawu, Mr. Jacobs, chair en twee dames, de vice-chair en de secretaris. Mr Jacobs verwelkomde ons in zijn stad Aberdeen. Hij werkt op een school en toonde met trots het T-shirt dat hij tijdens zijn werk draagt. Het was mooi, met tekst beschreven. De dames werkten in de verpleging en droegen ook hun werkkleding. De secretaris een wit jasje met epauletten, die aangeven welke opleiding zij gevolgd heeft.
We waren onder de indruk en Netty vroeg of mr. Jacobs met haar van T-shirt wilde wisselen. Eerst keek hij een beetje bedenkelijk, maar toen trok hij het shirt uit en gaf het aan Netty met de woorden: "Als ik morgen weer op mijn werk kom zal ik tegen de principaal zeggen, dat een Hollandse dame me heeft beroofd van mijn T-hemp". Onder grote hilariteit, ook van de paar andere gasten die aanwezig waren hebben we afscheid genomen, nadat we nog allemaal onze naam moesten opschrijven voor de plaatselijke vakbondskrant. Ook zou het gebruikt worden om ons vandaag in Graaff Reinet te ontvangen. We gingen na het zeer eenvoudige, maar heerlijke diner al weer snel naar onze kamers. Vanmorgen mochten we een uurtje later aan het ontbijt verschijnen. We konden nog even naar het postkantoor of bank en toen om 9.30 uur weer op weg. Dit keer waren er niet zoveel up en downs en maar twee keer een grotere heuvel. Omdat we vandaag maar 59 km moesten rijden hebben we na 20 km gestopt.
Ik heb Maria Longley, dir. van Sunshine Centre gebeld om de felicitaties van de fietsers over te brengen als om 12 uur vandaag officieel Kinderhuis Bambisanani wordt geopend. Ik beloof dat we vandaag een glaasje zullen drinken op het Kinderhuis. Om 1 uur kwamen we in Graaff Reinet aan in het Drostdy Inn Hotel. In het centrum met prachtig zicht op de Dutch reformed church. Mooie huizen hier aan de weg en leuke winkeltjes. We krijgen onze kamers, in kleine huisjes als een straatje achter het hotel. We zijn vanmiddag vrij; met een paar man een lunch besteld en een stel naar het internetcafé. Om 3:45 uur zal Thomas voorrijden om, met wie dat wil, naar een Natuurpark te gaan waar veel dieren zijn. Ik neem een warm bad voor mijn toch wel pijnlijke spieren zo langzamerhand. Om 6:30 uur was er weer een delegatie van de plaatselijke vakbond Nehawu Graaff Reinet, nu 4 mannen en 1 vrouw. Hans en ik hebben met hen gesproken en alle fietsers hebben hen begroet. Morgen zullen zij ons uitzwaaien bij vertrek om 8:30 uur. Het diner was heerlijk, veel gangen en steeds de keuze uit 2. Alle tafeltjes gingen gelijk op. Kosten Rand 105.- per persoon. [bij een koers van ca. 8,50].
Om 10 uur zochten we onze huisjes weer op. Binnengekomen merkten we dat er iemand binnen geweest moest zijn. De gordijnen waren gesloten, de sprei van het bed afgehaald, de schemerlampjes aan en, last but not least, op ons kussen een stukje witte chocolade met een kaartje er aan: welterusten.
Dat doen we dan ook maar.
Greet
Posted by: greet on Oct 08, 03 | 10:46 pm | Profile

Opening Kinderhuis Bambisanani 8 oktober 2003
Het was niet alleen dat de opening ontroerend was, maar ook het goed georganiseerde programma liep fantastisch, mede dankzij de inzet van alle medewerksters/ers . De burgemeester van Johannesburg, Mr. Amos Masondo, was aanwezig, waar iedereen gelukkig mee was. Voor de opening trokken de kinderen in een lange stoet van het oude kinderhuis naar het nieuwe, alles feestelijk omlijnd door ballonnen. Harry en ik waren wat zenuwachtig want we moesten ook nog iets zeggen, maar het is allemaal goed afgelopen. Er was veel belangstelling van mensen uit de buurt en genodigden, waar veel hoogwaardigheids-bekleders bij waren, zoals de plaatselijke wethouder, de politie en natuurlijk de verschillende sponsoren die op een of andere manier aan het bouwwerk hebben bijgedragen. O.a. Dr Ali Bacher van De World Cricket Cup Comittee, Hans Ludolf van Rotary Jo'burg, Nedbank, Citibank en First National Bank, Anglo American Chairman's Fund etc etc. De burgemeester heeft de plaques onthuld en daarna hebben we genoten van een heerlijke lunch die door de moeders van Eldorado bereid was, alleen brandde mijn mond van de chili's, maar dat komt omdat ik geen heet eten gewend ben. Het was een onvergetelijke bijeenkomst en de mooi geklede kinderen, waarvoor dit huis ontstaan is, waren de bloemetjes op dit fijne feest. Het was geweldig om mee te maken,
Groetjes van Truus, Hannie, Leda en Harry
---------------

Bij de opening van Kinderhuis Bambisanani is de groet van de fietsers overgebracht.
Voor de moed en volharding van de fietsers is luid geapplaudiseerd.
Groet, Harry Savenije
Posted by: greet on Oct 09, 03 | 6:18 pm | Profile

Day 11: 09-10-2003 Graaff Reinet - Middelburg
Vanmorgen in het Drostdy Inn een uitgebreid ontbijt genoten. Om 8:15 uur kwamen Pen en Sipho van Nehawu naar ons toe. Ook een fotografe van de plaatselijke krant had een afspraak met Hans. Er werden foto's gemaakt tijdens het uitwisselen van T-shirts, een van Nehawu voor Hans en 5 van onze shirts voor de delegatie die ons gisteren kwam begroeten.
Toen was het tijd om te vertrekken en Pen en Sipho reden met ons 1 km mee en wezen ons daarmee de weg, weer naar de N9. Vanaf De Rust rijden we op de N9. Wel een autoweg maar met zeer weinig verkeer. De plaatsen waar we logeren zijn ook de enige plaatsen langs deze weg. Vandaag 2 behoorlijk hoog tot zeer hoge toppen beklommen. De Naudébergpas en de Lootsberg. Veel dieren ook gezien, apen, dassie, 110 kraanvogels en meer grote vogels van veraf tot zeer nabij, herten. Een paar apen zaten echt langs de weg en toen we passeerden leek het of ze werden teruggeroepen door een van de ouderen.
Het was een zeer verraderlijke weg, wanneer we dachten een top bereikt te hebben, ging de weg na de bocht opnieuw omhoog. Nee, het was een hele klim vandaag, 109 km afgelegd. Onderweg weer bij de auto broodjes gesmeerd. Thomas zorgt goed voor ons. Vanaf het hoogste punt hadden we ook een ongelofelijk mooi uitzicht.
Het lukte om 5 uur aan te komen in ons hotel: Karoo Country Inn.
Eerst in bad en daarna hoorde ik dat er ook hier een vakbondsdelegatie ons kwam verwelkomen. 4 mannen, daar heeft Hans mee gepraat en 1 vrouw, waar ik mee gepraat heb. Haar naam is Phyllis, naast moeder van 4 kinderen is zij nauw betrokken bij de ANC-Womens League, lid van de SA Democratic Teachers Union SADTU [speciaal gender-zaken], en bestuurslid van het plaatselijke ziekenhuis. Maar dat is nog niet alles, zij staat ook dagelijks voor de klas en geeft 150 kinderen per dag les in 3 groepen. Het onderwijzerstekort is heel groot, vooral in deze plattelands omgeving. Phyllis wil graag kontakten leggen met de Vrouwenbond in Nederland om strategieën te leren hoe je bepaalde zaken voor een betere toekomst voor vrouwen kunt bereiken. We hebben hartelijk afscheid genomen en adressen uitgewisseld.
Om 7 uur diner, 9:30 uur weer naar de kamer en de oogjes maar weer toe. Morgen om 7 uur ontbijt, er wacht ons weer een lange tocht van 128 km.
Greet
Posted by: greet on Oct 09, 03 | 11:03 pm | Profile



Day 12: 10-10-2003 Middelburg – Gariep Dam
Op het programma stond dat we vandaag een relatief makkelijke rit zouden hebben van 128 km lengte. Daar zijn we dan ook met goede moed aan begonnen. We zijn uit Middelburg vertrokken zoals we binnen gekomen zijn, na het centrum een heuvel over en daar begon de buitenwijk, de voormalige township. Langs de weg stonden rechts allemaal nieuwe huisjes, links lag al de fundering voor een nieuwe rij huisjes. Er werd veel naar en door ons gezwaaid naar de kinderen en mensen die we zagen. Toen weer de N9 op door de Karoo naar Colesberg. De erge harde wind die steeds meer aangewakkerde en van opzij kwam werkte ons echt tegen op de lange rechte weg. Daar ging het weer: heuveltje op en heuveltje af. Ik heb de eerste 10km gefietst, maar moest toen bekaf opgeven. Het werd warm. Later heb ik het nog eens geprobeerd en toch weer 35 km volgehouden. De vermoeidheidsverschijnselen waren bij iedereen wel duidelijk, maar wat een volhouders! Geweldig!
We zagen een wildebeest rennen en ook een paar keer een stel paarden. Maar veel tijd om rond te kijken hadden we niet, daar was de wind te sterk voor.
We reden door het centrum van Colesberg, een actief stadje op de vrijdagnamiddag. Jammer genoeg geen tijd om foto's te maken.
Verder, van de N9 af de R58 op, smaller en met meer verkeer. Toen we eindelijk in Gariep aangekomen waren, was de weg naar het hotel nog 6 km verder, werd gezegd. Daar aangekomen moesten we helemaal naar de top van de berg waar het hotel was. Inmiddels was het 6 uur geweest en begon het al donker te worden. Ik zat bij Thomas in de auto, maar anderen hebben de volle rit gereden. "Hoeveel vandaag?" vroeg ik aan Peter. 152 km. Een geweldige prestatie. De harde kern bestond vandaag uit Peter, Ien, Jacqueline, Corry en Ina. Bravo.
Greet
Posted by: greet on Oct 10, 03 | 11:14 pm | Profile

Day 13: 11-10-2003 Gariep Dam - Edenburg
Gisteravond was het al donker. We hebben wel gezien dat er veel water is hier. We passeerden de Gariep Dam over de [Prins van] Oranjerivier. Dat was al een geweldig mooi gezicht na al die droogte, droge rivierbeddingen enz.
Bij het wakker worden om 6 uur meteen de gordijnen opengedaan en zie eens wat een pracht. Allemaal bergtoppen met de voet in het water en daarboven de grote rode bol van de zon, met weerkaatsing in het water. Onder aan de berg, waar wij zijn, is ook een haventje met zeilbootjes. Niet te geloven na wat wij in de afgelopen dagen hebben gezien. Toch moeten we om 7 uur ontbijten en om 8 uur weer op de pedalen, want er wacht ons weer een tocht van 111 km naar Edenburg.
Wordt vervolgd, Greet

Gisteravond toen we in Gariep aankwamen, beneden in het dorp, was het al een tijdje aan het weerlichten, de storm was hevig en het begon met grote druppels te regenen. Thomas ging even zoeken waar het hotel was; 3,1 km weer omhoog, op de top van de berg. Daarom zijn er een paar in de auto gestapt en hebben een paar zeer stoere fietsers het hotel fietsend bereikt. (Dat had ik er gisteren niet bijgeschreven.)
Na het ontbijt zijn we om 8 uur gestart. Even nog bij de Dam gekeken en foto's gemaakt en toen weer naar de R58 om naar de N 1 te gaan. Daar is doorgaans druk verkeer, maar op zaterdag valt het wel mee. Tot Springfontein, waar we bij een wegrestaurant de lunch hebben gebruikt. Dat was heel plezierig. Bij Springfontein hebben we een parallelweg gevonden, een zand/steenweg, zonder verdere verkeer. Het reed goed, even opletten op het gruis en stenen op de weg. Na 30 km weer op een asfaltweg, parallel aan de treinrails en de N1. We passeren Trompsburg, een klein dorpje, dat er verlaten bijlag omdat er voetbal gespeeld werd. Nu nog 39 km naar Edenburg, welk stadje we voor half vijf bereikten. 122 km gereden vandaag en in totaal de 1200 km gepasseerd.
Vandaag ging heel snel, klein windje, zon, geen hoge heuvels meer; met recht een lekker ritje. We zijn hartelijk welkom geheten door de hoteleigenares, die ons de kamers wees.
Ik heb een bad genomen. Ien ging lekker in het [koude] zwembad in de tuin. We mochten onze was geven. Dat deden een paar van ons graag.
Volgens afspraak gingen we om 6:30 uur aan tafel, maar het eten kwam pas om 7:45 uur. In de tussentijd kwamen de chair Patricia en de secretaris Fusi van Nehawu, uit Bloemfontein. Er waren nog twee stoelen leeg aan onze tafeltjes en we hebben hen uitgenodigd met ons te eten, terwijl we hebben gepraat.
Morgen fietsen we naar Bloemfontein en zullen we hen weer ontmoeten.
Om 10 uur konden we naar onze kamers voor de broodnodige rust.
Greet
Posted by: greet on Oct 11, 03 | 10:32 am | Profile

Beste tourders/toursters, 
Hier is de broer van Ien om jullie alle goeds en een héél voorspoedige voorzetting van jullie tocht toe te wensen.
Veel genoegen met elkaar en hou je haaks.
Ik presteer zo iets niet en heb alle bewondering.
Groeten <<<Cor>>>


Day 14: 12-10-2003 Edenburg - Bloemfontein
Vandaag mochten we uitslapen, tot wel half acht. Het ontbijt vanochtend was beter geregeld dan het diner van gisteravond, dat duurde uren. Iedereen wist dat het een korte rit was en gedroeg zich daar ook naar. Na 20 km de eerste stop, want het pad wat we bereden was erg hobbelig. De volgende stop was bij een kleine gemeenschap. Ien ging nootjes uitdelen en Corrie begon met pennen te strooien, hier dus een wat langere stop dan gepland. Afgesproken dat we om een uur zouden gaan lunchen, Jacqueline en Peter hadden een fantastische plek onder een boom uitgekozen, dus na het eten ging alle oogjes bijna dicht en zijn we bijna een uur kwijtgeraakt. Na nog eens 15 km een korte stop, want nu waren we er al bijna. Bloemfontein was in zicht. Het was even zoeken, maar uiteindelijk toch het hotel gevonden. Vanavond gezellig met elkaar eten en morgen wat dingen in Bloemfontein bezoeken o.a. een township. Zo nu is iedereen weer een beetje op de hoogte. Groetjes Van mij
Posted by: drabbel on Oct 12, 03 | 6:22 pm | Profile

Dag 14 Bloemfontein
Hoe warm het was en hoe ver.
Vanmorgen konden we ons wasgoed terugvinden, heerlijk schoon gewassen weer in de koffer. Een uitgebreid ontbijt en om 9 uur weer vertrekken.
Om de N1 te ontwijken hebben we weer de parallelweg genomen, steen en gruis op de weg en soms leek de weg wel een ouderwets wasbord. We werden helemaal door elkaar geschud. De Giant fietsen hielden zich geweldig op deze hindernisweg. De zon brandde hoog en bijna geen schaduw te bekennen. Vlak na Edenburg kregen we wel een stuk 'straat' met aan beide kanten hoge bomen, dat was even prachtig en duidelijk minder warm. De wind was weer matig, maar lijkt, net als in Nederland, altijd tegen.
Zo hebben we ca. 70 km gereden tot we bij Bloemfontein weer plotseling op een 'teerpad' terechtkwamen. Nog een 15 km fietsen naar ons Proteahotel, waar we om 4 uur aankwamen. Moe en stoffig.
Ik hoor alleen klachten van een paar fietsers over zere handen, verder gaat het prima.
Eerst maar weer een bad, wat rustig aan doen en om 7 uur verzamelen om naar Nando's te gaan om te eten.
De Vakbondsdelegatie bestond nu uit 9 personen, onder leiding van secretaris Fusi, die we gisteren al ontmoet hadden. Er is veel gepraat en Fusi maakt voor ons een programma voor morgen, dan zien we iedereen weer.
Een gezellig besluit van deze dag.
Greet
Posted by: greet on Oct 13, 03 | 7:50 am | Profile

Day 15: 13-10-2003 Bloemfontein
Een vrije dag! Een uurtje langer geslapen, rustig ontbijten. We hadden afgesproken om 10 uur in de hal, waar de Nehawu mensen ons zouden afhalen. Het werd 11 uur - in de auto naar het Prov. Vakbondsgebouw. We werden ontvangen door Shadrack Cezula, Internationale betrekkingen. Ook Fusi, de secretaris was weer aanwezig. Er was een programma voor ons gemaakt. Maar omdat het veel onderwerpen had, hebben we aangegeven dat wij erg graag naar de informele settlements wilden. Daar zou rekening mee gehouden worden. Na een korte wandeling door het centrum kwamen we bij het Regionale vakbondskantoor, een praatje gemaakt, en vandaar weer naar de auto gelopen. Samen met een aantal vakbondsmensen zijn we de Naval Hill op geweest. Vanwaar we een prachtig uitzicht hadden over Bloem [zo wordt Bloemfontein genoemd]. Ook naar het orchideeën huis, met prachtige bloemen.
Het was inmiddels 14:30 uur geworden en tijd voor de lunch in Spurrs.
Daarna zijn we naar de informele settlements gereden. Buiten de stad, o.a. naar Face 6. Fusi heeft ons gewezen op de vooruitgang en de huisjes die de mensen met een betere baan kunnen [laten] bouwen op een stukje grond. Of de stukjes grond met buiten wc's waar mensen eerst in een hutje wonen en dan zelf een huisje gaan bouwen voor hun gezin. Fusi woont hier zelf ook en heeft zijn eigen huis gebouwd, maar het is nog niet helemaal af.
Dan is er een gebied waar de regering huisjes heeft gebouwd voor mensen zonder werk of inkomen. Wel met elektriciteit, water en wc.
We werden overal vriendelijk ontvangen, konden soms met mensen praten. Ook koopwaar werd aangeboden. Bij collega-vakbondsmensen een praatje gemaakt. Het was zeer interessant om dit van zo nabij te zien en de positieve ontwikkeling te horen.

Om 6 uur waren we weer terug bij het hotel. Voor vanavond zijn we door Nehawu uitgenodigd voor een braai.
Het mag niet echt laat worden want morgen hebben we een lange fietstocht voor de boeg van 141km. We vertrekken vanaf ons hotel onder politie-escorte.
Greet
Posted by: greet on Oct 13, 03 | 10:56 pm | Profile

Day 16: 14-10-2003 Bloemfontein – Allemanskraal Dam
Gisteravond is de groep onthaald op een braai door de vakbond Nehawu. Er waren ongeveer 25 leden gekomen om met ons te eten en feest te vieren. Er werd gezongen en gedanst. Vooral de zang van Shadrack, 'Jeruzalem, Jeruzalem' maakte diepe indruk. Om 22:30 uur waren we weer in het hotel. Moe, nu lekker slapen.

Vanmorgen op tijd op, ontbijt en om 8 uur klaar voor vertrek. We hadden allemaal een Nehawu t-hemp gekregen in onze maat met het opschrift: 'Putting members first towards a strong workplace organization'. En aan de rug de tekst: 'Nehawu Funeral benefit scheme providing for you and your familie'. Op de kop van de mouw het Aids-embleem. Met dit t-hemp aan waren we weer gereed voor de dag.
Er waren 2 politieauto's gekomen om ons te begeleiden. Het wachten was op de vakbondsmensen en toen zij kwamen gingen we weg.
De politie regelde al het verkeer zodat wij gewoon door konden rijden, zo de stad uit de N1 op. Ook bij zijwegen en afslagen hadden we geen omkijken. Het ging zo voorspoedig en ook hard, dat we pas onze eerste stop hadden na 41 km. Toen pas merkten we dat er ook nog een aantal vakbondsmensen ons vergezelden. Dat was leuk.
Fusi had de fietsbroek aan die hij gekregen had, maar onder de pantalon, dat kon natuurlijk niet. Even verkleden en hij was klaar om op Netty's fiets een spurtje te maken. Hij beloofde een fiets bij de fietsbroek te kopen en kreeg daarom maar vast een bidon cadeau. Goede fietsvoornemens werden gemaakt en het afscheid was hartelijk.
We gingen weer verder, zij terug naar het werk.
We gingen via Brandfort, waar we koffie dronken in een winkel waar je ook zelfgemaakte artikelen kon kopen van de plaatselijke bevolking. De politieman had deze stop uitgezocht en wij waardeerden dat zeer. Door naar Winburg, eerst door de township en in het centrum de lunch gebruikt om 2.30uur. We hadden toen al 100 km gereden, maar we waren er nog niet. We passeerden een wegwijzer met 'Concentratiekamp'. Van de weg af waren houten kruisjes te zien.
De weg ging steeds up en down, om ca. 5 uur waren Luuk en ik te moe om de Pas van 1400m te beklimmen en we hebben gebruik gemaakt van de bezemwagen. Hoeveel hebben we nu gefietst, was onze vraag. 141 km. [Een persoonlijk record]. We moeten nog ca 25 km. Ook om de groep niet op te houden was het beter in de auto te blijven. Bij aankomst tenslotte bij ons hotel van vandaag bleken we 170 km gefietst te hebben. Maar het liep als een trein.
In totaal hebben we al 1508km gereden!!
Afscheid genomen van de 2 politiemannen. Hun hulp was geweldig. We kregen nu allemaal een eigen huisje aangewezen, met rieten dak, gelegen om een groot stuwmeer. Prachtige locatie. Afspraken gemaakt voor het diner, even uitrusten eerst. In het restaurant gekomen kregen we weer bezoek van een van de vakbondsmensen, Mokapi Mokhachane. Al een bekende voor ons. Hij vertelde in zijn afscheidswoord, dat zij ons zo graag op de fiets wilden zien; zij waren zeer onder de indruk en hebben allemaal het voornemen gemaakt om te gaan fietsen, omdat het gezond is. En omdat je er, gezien de leeftijd van Luuk, oud mee kunt worden. We waren een belangrijke gebeurtenis in zijn leven en hij zal het zeker aan zijn kinderen vertellen, dat hij ons heeft zien fietsen onderweg van Capetown naar Soweto/Jo'burg.
Mokapi ging naar huis in Kroonstad en wij naar ons huisje.
Het was een heerlijke fietsdag, zonovergoten en toch niet te heet. Wind, maar niet te veel.
Greet.
Posted by: greet on Oct 15, 03 | 7:06 am | Profile

Even alleen
Vanmorgen alweer om 6 uur op en, believe it or not, ik word tegenwoordig uit mezelf wakker. Ik heb geen wekker nodig. Heerlijk weer in bad, rustig ontbeten met de groep en om 9:30 uur werden we opgehaald door een ranger/auto voor de game drive. De natuur in om groot en klein wild te zien. Ik had al besloten om niet mee te gaan om mijn rug te sparen [ik heb eerder in een jeep gezeten en moest daarna 6 weken plat]. Er waren ook maar 8 kuipzitjes achter op de auto, dus het kwam ook nog goed uit. De groep uitgezwaaid en nu zit ik heerlijk 'in mijn spiegeltje' te kijken zoals ze het noemen als ik mijn Treo telefoon in de hand heb. "Ach, als ik mijn spiegeltje heb, vermaak ik me wel", zeg ik dan.
Ik zit voor het restaurant aan een tafeltje, onder de bomen. De vogels vliegen om me heen en ik heb uitzicht over een prachtig stuwmeer. Het is hier zo rustig, alleen het geluid van de tv binnen verstoort deze idylle. Ik probeer het niet te horen.
Gisteren was toch wel een unieke dag; iedereen van de groep heeft het persoonlijke record gebroken. Luuk en ik 142 km op één dag en de rest wel 170 km. Ons totaal ligt nu al op 1508 km, dus de tour is nog minstens 300 km langer dan verwacht.
Ongelofelijk ook dat ik niets hoor over zadelpijn, alleen pijn in de handen voor een paar. Ik heb heel vreemde handen, gevoelloze plekken en vingertoppen. Gelukkig schrijf ik in mijn spiegeltje met een stokje, dan heb ik er geen last van.
De dag rust in Bloem heeft ons ook erg goed gedaan.
De vakbondsman van gisteravond, Mokapi, zou vanmorgen de krant in Kroonstad bellen om ons te ontvangen en voor een interview. De vakbondsmensen waren zeer onder de indruk dat we inderdaad fietsen, daarom wilden ze het ook met eigen ogen zien. Het is voor hen niet te begrijpen dat we dit doen, ook niet voor andere Zuid-Afrikanen.
”Maar wij zijn van Holland”, verklaart voor hen alles, een bit crazy dus.
Ik ga nog even rustig zitten, om ca. 10 uur zullen we wel weer op de fiets stappen voor de etappe van vandaag naar Kroonstad. Er zijn al 2 politiemannen gekomen om ons ook vandaag helemaal te begeleiden tot in Kroonstad.
Groet, Greet
Posted by: greet on Oct 15, 03 | 6:38 pm | Profile

Day 17: 15-10-2003 Allemanskraal Dam - Kroonstad
Naar het Pretorius natuurreservaat op een open auto op een paar kantinestoelen. Onder leiding van een gids. We dachten eerst dat er niet zoveel dieren waren, alleen uitwerpselen en voetafdrukken. Toch op de terugweg zagen we echt 3 giraffen, een paar soorten herten, 2 schildpadden, een zwarte bok en prachtige zebra's. Het duurde wel lang, we wilden weer fietsen.
Om 11:30 uur was het zover. Fietsen maar. Nu begeleid door 2 politiemannen, Peter en Phinias.
Moeilijk begin. Eerst terug naar de snelweg, het viel niet mee ook al door de hitte, vandaag 32 graden C. Het was zwaar. Proberen zoveel mogelijk km te fietsen op de N1 in de tijd die we nog hadden. Heuvel op was moeilijk en er was maar weinig speelruimte tussen de heuvels. In totaal 82 km gefietst.
Het was een hele sensatie toen we Kroonstad binnen kwamen met loeiende sirenes, alle kruisingen werden afgezet en wij konden zó doorrijden naar ons hotel.
Als mijn zoon Kevin ons zó had kunnen zien rijden, dat zou hij prachtig gevonden hebben, dacht ik toen.
Genoeg tijd om op te frissen, om 7 uur diner en weer op tijd slapen.
Morgen is er weer een hele dag te fietsen van 120 km.
Groet aan allemaal, Peter
Posted by: greet on Oct 15, 03 | 10:42 pm | Profile

Day 18: 16-10-2003 Kroonstad - Riverside
Veel steden of dorpen hebben bekende namen hier in Zuid-Afrika. Gisteren voordat we Kroonstad binnen reden was het bord Geneva langs de weg. Vanmorgen,
weer uit Kroonstad, zagen we het bord Parys.
Om 8 uur vertrokken, harde wind, veel kilometers te gaan. Op het programma staat 120 km, maar we weten inmiddels dat het er beduidend meer kunnen worden.
Elke 25 km stoppen, en politie begeleiding voor- en achterop. Deze keer waren het de politiemannen Soai en Abel.
Bij 75 km de lunch gebruikt in Koppies, bij dorpscafé L'Amour. Met prachtige schilderijen aan de muur die een beeld gaven van het Franse leven. We waren dus al goed opgeschoten. Weer op de fiets. Bij het passeren van Sasolburg weer de zoveelste hoge klim, bovenop gekomen was ik van plan door te rijden, maar wat ik voor me zag, nog een heuvel, veel industrievuil, besloot ik te stoppen en in de auto te stappen. Ik had toen al 140 km gereden, het was welletjes. De groep ging wel door, lenzen uit (daar was niet mee te rijden door het vuil in de lucht), bril op en doorgaan. Na Sasolburg passeerden we de provinciegrens Gauteng en konden we Freestate achter ons laten. Een steile klim, nog even een lange rit naar beneden en daar waren we bij het hotel. Prachtig gelegen aan de Vaalrivier. Zwembad, prachtige kamers.
Om half 8 diner en we zaten allemaal aan een lange tafel. We krijgen voor de laatste fietsdag een nieuwe gids, Grant, en we worden aan hem voorgesteld. Tijdens het diner nemen we afscheid van Thomas. Hans bedankt hem en haalt enige anekdotes van de afgelopen 3 weken op. Thomas krijgt als eerste een medaille omgehangen van de Biketourzuidafrika, daarna krijgen ook alle fietsers de medaille. Dat is een leuke herinnering.
We nemen persoonlijk afscheid van Thomas, morgenochtend zal hij al weer vertrokken zijn.
Welterusten, Greet
-----
For those who wants to meet us tomorrow:
Tomorrow we will try to be at 11 a.m. in Soweto to visit the Childrenhouse Bambisanani.
Later at 1 p.m. we hope to finish the Biketourzuidafrika at the Banner of Hope in
Newtown/Jo'burg.
We hope to meet our friends there.
Greet
----------
Posted by: greet on Oct 17, 03 | 12:18 am | Profile

Day 19: 17-10-2003 Riverside - Soweto
Vanuit het Vanderbiltpark na Sasolburg zijn we een uurtje later vertrokken, maar met de bus. Fietsen bovenop. Het plan was om buiten Soweto op de fiets te stappen, maar omdat we anders te laat zouden komen, zijn we toch doorgereden naar Kinderhuis Bambisanani.
Ik had Brigitte gebeld en gevraagd of ze ons bij het Chris Hani/Baragwanath Hospital wilde opwachten, zodat we zonder omwegen naar Bambisanani konden doorrijden. Dat ging goed. Bri voor ons uit en toen we het Kinderhuis zagen, de vrouwen en kinderen allemaal buiten, werden we met zang onthaald. De kinderen hadden een groet op papier voor zich en ook op het gebouw waren welkomstgroeten geplakt. "Welkom bij Bambisanani" en "Welkom Greet". Het was hartverwarmend. Een hele hartelijke begroeting, goed om de vriendinnen weer te zien. Sommige kinderen zaten in rolstoelen of buggy's en de anderen stonden tussen hen in en klapten in de handen.
Wat een feest!
We werden rondgeleid in het nieuwe huis, alles zag er zo mooi uit, kleurige gordijnen en alle klasruimten waren kleurig ingericht. Er stond een tafel gedekt met cake en sap voor ons.
Heerlijk. We werden nog even officieel ontvangen en alle vrouwen vertelden hun naam en de functie in het huis. Buiten in de tuin had Truus Menger een boompje geplant. De 'Truus Menger"boom. Er zal een bordje bij geplaatst worden.
Van de Lady Circle in Venhuizen had ik een vaan meegekregen om in de keuken te plaatsen, als aandenken aan hun bijdrage voor de inrichting van de keuken.
De tijd was te kort, jammer genoeg, we moesten om 1 uur bij de Banner of Hope aankomen.
Bij het Hector Pietersenmuseum stapten we op de fiets en met Bri in de auto voor ons uit en de bezemwagen, met Grant dit keer, achter ons gingen we weg.
Het viel wat tegen, veel up hills, daarna gaat het weer naar beneden, maar bij de stoplichten moesten we nu toch wachten. Het was een barre tocht in het begin tot we dicht bij Newtown kwamen waar het voor een groot deel naar beneden ging. Daar zag ik het Afrika Museum en de Banner of Hope. Counsillor Mevr. Walters en de secretaris stond ons op te wachten, als vertegenwoordiger van de burgemeester, fotografen, journalisten waren er. Harry, Leda, Maria, Peter van de Akker ontdekten we. Prachtig. Het was een prachtige binnenkomst. Van mevr. Walters kreeg iedere fietser een medaille met inscriptie en eigen naam erop uitgereikt, een oorkonde en ook nog een hoed met Jo'burg er op. Van Maria kreeg ik een prachtige bos bloemen in de armen gedrukt. Handen te kort om alles vast te houden.
Hans heeft in een korte toespraak mevr. Walters het doel van onze biketourzuidafrika uitgelegd; de 1500 km is uiteindelijk 1760 km geworden en we hopen ook nog meer sponsorgelden binnen te krijgen, en overhandigde de counsillor een symbolische cheque.
Aan Maria, directeur van de Sunshine Org. heb ik mijn gekochte 'huur'-fiets gegeven om bij de veiling van oktober voor een goed te bedrag te kunnen verkopen. Ook, in overleg met de groep, heb ik de opbrengst van de Mayor's Challenge in ZA-Rands gegeven voor het Kinderhuis. Ook hadden we uit Nederland nog ZA-Rands meegekregen die over waren van een vakantie, ook dat geld hebben we gegeven met de groeten van Han en Martha Stelling. Een echtpaar dat al twee keer het Kinderhuis heeft bezocht op hun vakantie.
Er werden interviews afgenomen voor het ANP, Soweto people, en nog meer kranten. Het was een heerlijke drukte.
Mevr. Walters vertelde me, dat de burgemeester van Jo'burg de Sunshine Org. Centre, de overkoepelende organisatie van 3 kinderhuizen voor gehandicapte kinderen, als prioriteit nr. 1 heeft gesteld als het om steun gaat.
Toen was het afgelopen; fietsen op de auto en naar ons hotel Holliday Inn in Sandton.
Moe en tevreden. Niet te geloven eigenlijk wat we hadden gedaan. Het is zo vlug gegaan, deze drie weken. We hebben veel gehoord dat het 'gekkenwerk' is, maar ook voor onszelf is het een enorme uitdaging geweest. Niemand van ons wist precies wat ons te wachten stond.
En nu was het gefietst, totaal 1760 km in 3 weken.
Klaar. Even laten inwerken maar.
Greet
Posted by: greet on Oct 18, 03 | 10:44 am | Profile

Day 20: 18-10-2003 Soweto tour
We werden om 8.30 opgehaald door een gids, Stanley, om ons met busje door Soweto te rijden. Eerst langs het gebouw van de Nelson Mandela Foundation en langs het woonhuis van Mr. Mandela. Even stoppen bij het Casino, waar Stanley voor ieder van ons een tas ging ophalen als present van de burgemeester. Een t-hemp, plattegrond van Jo'burg, boekjes en nog meer. Heel fijn.

En toen naar Soweto.
Ik ben hier voor het eerst geweest in 1995 en als ik het vergelijk met toen is het niet meer terug te herkennen. Destijds waren er maar een paar echt mooie huizen, nu hele wijken waar we doorheen rijden. Natuurlijk ook nog "illegal settlements", die zie je bij elke stad. Maar de nieuwbouw van de laatste 9 jaren overheerst nu.
We hebben heerlijk gegeten bij Sipho Motsamai in Mtipa Street, Dube Village/Soweto. Een klein restaurantje maar het zag er mooi uit, goed verzorgd. We beloofden nog eens terug te komen als we weer in Soweto zijn.

In het Hector Pietersen Museum zag ik Antoinette Tiny Sithole weer, de zuster van Hector Pietersen. In 1999 had ik haar in Zoetermeer ontmoet. Dat was leuk. Zij groet de Nederlandse vriendinnen. Haar moeder woont naast het museum en is in goede gezondheid.
We waren moe en Stanley, de gids, die ons zo veel verteld heeft over de geschiedenis en de betekenis van dingen, bracht ons terug naar het hotel.

Morgen zullen we nog om 8 uur worden opgehaald om naar de Regina Mundikerk te gaan. Ook, als er belangstelling voor is, kunnen we daarna naar het Apartheidsmuseum met hetzelfde busje. Groet aan iedereen, Greet
Posted by: greet on Oct 18, 03 | 4:36 pm | Profile


Hoi Bikers,
 
Geweldig bedankt voor jullie kaart het zet ons weer even aan het denken je schrijft dat jullie al 1760 km hebben gereden op de kaart staat dat het een tour is van 1500 km: gaan we nog een rondje?
Groet Jaap en Tineke

Day 21: 19-10-2003 Regina Mundi
Van de Sunshine Org. kregen we een busje aangeboden om ons naar de Regina Mundi kerk in Soweto te brengen. Om 8 uur kwam Bongani ons ophalen. Het was een uur rijden naar deze kerk en precies op tijd kwamen we aan. We zaten vooraan en toen de mensen opstonden en gingen zingen vroeg Ina aan mij: "Zitten we tussen het koor?" Er werd om ons heen zo mooi gezongen, maar het koor moest nog binnenkomen. Een jeugdkoor tijdens deze dienst. Er werd gebeden en gezongen in het Engels en in de eigen taal. Het was een hele belevenis om hier weer aanwezig te zijn en deze dienst mee te maken. We werden aan het einde van de dienst ook genoemd als de fietsers die van zover waren gekomen en van Capetown naar Soweto waren komen fietsen voor de gehandicapte kinderen in Soweto. Mensen kwamen na afloop met de dienst naar ons toe om met ons te praten. We hadden een rondleiding gevraagd en, vergeleken met de vorige keer, een jaar geleden, was er nu een grote fototentoonstelling over de Apartheidsstrijd en over de tijd van verzoening op het balkon achter in de kerk.
Volgens afspraak gingen we weer terug naar het hotel waar de anderen zich bij ons aansloten om naar Rosebank Mall te gaan waar een Afrikaanse markt is. Bongali bleef bij ons.
Om 4 uur weer in het hotel, de vermoeidheid komt er nu wel uit. Nog een dag en we gaan weer naar huis.
Greet
Posted by: greet on Oct 20, 03 | 5:12 pm | Profile

Day 22: 20-10-2003 weer naar huis
Om 11 uur alle koffers naar beneden. Nog wat winkelen en om 5 uur worden we opgehaald om naar het vliegveld gebracht te worden. Dinsdag morgen komen we weer thuis.
Greet
Posted by: greet on Oct 20, 03 | 5:16 pm | Profile

De laatste dag
Zo zo de laatste uurtjes zijn ingegaan. Iedereen heeft vanochtend op zijn gemak gegeten en daarna de koffer weer in orde gemaakt. Tussen half elf en elf uur hadden we beneden afgesproken en uitgecheckt. Wat zullen we nu gaan doen, toch naar een ander winkelcentrum of niet. Dus toch, taxi besteld en op naar Rosebank. Daar was weer een markt van plaatselijke verkopers die je allemaal naar binnen probeerden te krijgen, dat was ik al gauw zat. Daarna rondgelopen in het winkelcentrum, de laatste centjes uitgeven. Nog even terug naar de markt boven, die was wat leuker en rustiger. Om kwart voor twee afgesproken voor de lunch en zo zijn we bij Primi Piatti terechtgekomen. Nog even een salade en pizza naar binnen werken en daarna een taxi terug naar het hotel genomen. Ja, jullie raden het al en als laatste nog even internetten, voordat we morgenochtend weer met z'n alle op Schiphol staan, moe maar zeker zeer voldaan.
Tot gauw iedereen. Doegie doeiiiiiiiiii
Posted by: drabbel on Oct 20, 03 | 4:15 pm | Profile

Thu Oct 23, 2003 - subsidie NCDO goedgekeurd
Op de aanvraag die we hebben ingediend bij de NCDO om ons opgehaalde geld te verdubbelen is positief besloten. Dit betekent dat iedere euro die we ophalen wordt verdubbeld. Hiermee komt ons streven om Rand 500.000 te doneren een stuk dichterbij.
Goed nieuws voor ons, maar vooral voor de projecten in Zuid-Afrika. Die, zoals we deels hebben gezien, niet alle projecten werden bezocht, deze steun zeer goed kunnen gebruiken.
Nog niet alle kilometers zijn gesponsord dus wanneer u nog twijfelt, is dit het moment om met uw bijdrage een gebaar te maken.

Postbank rek.nr. (nu opgeheven) - t.n.v. Biketourzuidafrika, Amsterdam

Nog nooit werd uw euro zo snel verdubbeld.
Heeft u ideeën om de komende tijd dit project nog op een andere manier onder de aandacht te brengen in Nederland, schroom dan niet om het ons te laten weten.
Hans Mooren
Posted by: webmaster on Oct 23, 03 | 10:34 am | Profile