Vakantie 2008

28 augustus – 8 september Johannesburg

8 september – 12 september Bronkhorstspruit

12 september – 19 september White River

19 september – 26 september Ballito

26 september – 5 oktober Bloemfontein

6 oktober weer thuis in Zaandam



Vrijdag 12 september 2008
Dick Heijnis brengt ons de ‘klop op de deur’. Opstaan om 7 uur. Andrea en Sandra zijn al naar het werk en Dick is al geheel gepikt en gedreven. Nu wij nog. Badderen en een ontbijtje en om 8.15 uur gaan we op weg naar Witbank om de bus van Intercape te halen die ons tussen 9.45 uur en 12.25 uur naar Nelspruit brengt. Bij Wimpie in Witbank langs de weg, tevens de stopplaats van de bus, nemen we nog een kopje koffie en nemen dan hartelijk afscheid van Dick.

Alleen wachten we op de komst van de bus af en die kwam mooi op tijd. Koffers er in en wij stappen naar de bovenste zitplaatsen. Bus ziet er prima uit, vooral veel jongere passagiers.
Niet ver van onze opstapplaats komt de co-driver langs om te zeggen dat we een 10-minuten stop gaan maken. Een zg. plaspauze. Wij blijven zitten en na een tijdje rijden we weer. Prachtig zicht hebben we over het uitgestrekte landschap dat langzaam over gaat in bergen aan weerskanten. Over een top rijdend hebben we ook dichte mist (of wolken?) en het is begonnen te regenen. De busramen beslaan helemaal, maar de gordijntjes houden ons raampje met goed zicht. We passeren de tunnel “Watervalboven-tunnel” wat mij doet denken aan de archiefkaart van Willem Plekker, die in 1898 teruggestuurd is naar Nederland door de Engelsen (2e Boerenoorlog) vanuit Watervalonder. Willem woonde dus in deze omgeving en werkte aan de spoorlijn Johannesburg-Laurenzo Marques (Maputo). Na de tunnel is het landschap zelfs nog mooier te noemen. Ruiger en wat een bergen!!
Plotseling hoor ik mijn telefoon en de receptionist van het hotel wil weten waar we zijn(??) “I don’t have a clou, but we must be near Nelspruit.” De vrouw vóór ons, met een baby, zegt dat het nog ca. 10 minuten is naar Nelspruit. Ik geef dat door en ‘bewaar’ het nummer voor als ik het nog nodig heb.
We zijn er inderdaad bijna. Bij de stop vóór het Promenade Hotel in Nelspruit gaan we op de stoep staan wachten, als niemand ons benadert bel ik het nummer terug om onze positie door te geven. We moeten naar de receptie van het Promenade Hotel, daar wacht de chauffeur in groene trui op ons. Dat klopt. Het is een jonge man, Sidney, die ons naar White River brengt op ca. 15 km afstand van Nelspruit.

Eerst passeren we “Olivers” waar de trouwerij zal zijn morgen en in dezelfde straat is ons hotel het “Greenway”.
Inchecken en we worden naar ons huisje gebracht. Een lange wandeling, en hoewel de receptionist een van de koffers trekt, heeft Luuk de zware tas met boeken om te sjouwen. Dat viel niet mee. Het is een lange wandeling naar huisje nr. 45 B.
Het huisje is eenvoudig maar netjes. Kamer met een breed bed, open haard, tafeltje met 2 zitplaatsen en een klein tafeltje met een waterkoker en stuff voor 2 kopjes koffie en 2 kopjes thee. Verder een kleine kompakte badkamer met douche/wc en wasbak.
We gaan, hoewel het al 2 uur is, naar het hoofdgebouw om een lunch te genieten. Dat kan in de bar. We bestellen een salade met geitenkaas. Heerlijk.
De middag rusten we van de reis en het heen en weer lopen naar ons huisje. Ik heb nog mijn stamboom-uitdraai afgegeven met de vraag daar kopieën van te maken. ZAR 1 per pagina – ZAR 30 totaal.

We hebben even met Hannes Plekker in Paarl gebeld en hem gevraagd of Janos op de Paralympics fietst. Jazeker! Hij is al een keer 7e geworden en moet nog twee keer fietsen. Hannes belooft op mijn e-mails in de toekomst te antwoorden. Er wordt ook een tweede kleinzoon verwacht!

Om 7 uur gaan we eten. Het is een buffet en je kunt nemen wat en hoeveel je wilt. Het vlees wordt voor je afgesneden. Het is allemaal erg lekker, met butternutsoep vooraf. Weer teruggewandeld in het donker naar 45 B en een beetje tv gekeken, maar al vroeg gaan slapen.



Zaterdag, 13 september 2008 - Trouwdag van Brian Plekker
Mooi op tijd opgestaan, het regent niet meer, wel veel bewolking en koud!
We maken onze wandeling naar het ontbijt en daarna bestellen we een auto met chauffeur om naar Oliver’s te gaan om 1 uur.
Buiten op de veranda gezeten om bij te schrijven. Oma gebeld. Het wordt langzaam een betere temperatuur, maar er is nog veel bewolking. Ik ga ook maar op het grasveld zitten in de zon om een beetje warmer te worden en drink daar de koffie.
Om 1 uur naar de receptie waar chauffeur Sydney ons komt ophalen. Slechts een klein ritje, onderaan de straat naar Oliver’s, waar de bruiloft van Brian Plekker en Aoife (zeg: Eve) Walsh uit Ierland.
We worden verwelkomd en naar de bar gebracht. Daar komt iemand aan en zegt: “Jullie moeten Greet en Luuk zijn?!”
Dat was Brian, de bruidegom. Hij vindt het geweldig dat wij gekomen zijn, alhoewel hij een tijd niets van ons gehoord had. Hij verexcuseerde zich, hij moest zich klaar maken. Wij liepen verder, waren de eerste gasten, de ceremonie was verlaat van 2 tot 3 uur. Daar stond een jonge man en ik vroeg of hij ook Plekker heette? Ja, Keith. Dat was een leuke eerste ontmoeting, heel hartelijk en we hebben een tijdje kunnen praten tot ook hij zich moest verkleden. Zo langzamerhand kwamen er meerdere gasten binnen. We hebben gesproken met een echtpaar uit Ierland, van Brian’s werk. Met de vroegere schooljuf en door haar werden we voorgesteld aan July Plekker, de moeder van Brian. En Abigail, het zusje. Onze komst werd zeer op prijs gesteld. Buiten was een open prieel ingericht als trouwlokatie en daarvoor allemaal stoelen met witte stof overtrokken. De gasten liepen naar de stoelen, Brian en zijn ‘best man’ en een dominee stonden in het huisje. De muziek begon en daar kwam de bruid: Aoife, met strooiende bruidsmeisjes en achter haar twee grotere bruidsmeisjes. Ze zag er prachtig uit. Een lange slanke witte jurk en een sluier achter op het hoofd. Het was een prachtige ceremonie en we hebben een paar foto’s kunnen maken.

Na afloop was er voldoende tijd om met mensen te praten en we hebben het Plekker-Zuid-Afrika-fotoboek laten zien en de historische familiefoto’s uit Zaandam en aan verschillende mensen laten zien. Aan July, aan Keith en zijn vrouw Liesl (van Duitse komaf; zij zijn in 2003 getrouwd in een stadje onder Bremen in dezelfde kerk als haar grootmoeder, en gelijk met haar broer getrouwd. Een dubbele bruiloft dus.) en aan Abigail. Het werd zeer op prijs gesteld. Ook verteld van Janos die nu op de Paralympics fietst in China.
Ook met Ross, de broer van July gesproken. Hij heeft hun familie stamboom opgezet en wil nu aan de Plekkers werken. Hoewel ik voor Brian de stamboomgegevens bij me had als cadeau heb ik deze aan Ross gegeven. Hij had al een paar keer op mijn website www.plekker.net gekeken en vond het leuk ons nu te ontmoeten. Ook de invulpapieren gegeven en een aantal pennen die ik als bedankje wilde geven na het invullen. Dat zal bij hem in goede handen zijn!We hadden ook cadeautjes bij ons voor het bruidspaar en voor de familie. Boeken over de Zaanstreek en over Noord-Holland met veel foto’s. Het is tenslotte de streek van hun voorvader Willem die in 1902 uit Zaandam vertrok naar Zuid-Afrika. Maar ook stroopwafels, een blik Wilhelminapepermunt met koninklijke foto’s op het blik en speciaal voor het bruidspaar Delftsblauwe servetringen. We moesten alles achterlaten bij de receptie in de speciaal voor dit doel meegebracht mooie tas.
Om 6 uur was het diner en wij waren tot onze verrassing ook ingedeeld aan tafel 5. Geweldig niet? Geen zekerheid en toch ingedeeld aan de bruidstafel. Vooraf kozen we forelpastei en op de doorgesneden citroen lag zelfs kaviaar. Als hoofdgerecht kozen we lamsvlees, heerlijk en zaalles zo bijzonder opgediend. Als dessert chocolade en koffie toe. Er werd ook een heerlijke Pinot-rood geserveerd. Wat een verwennerij! En ook aan onze tafel werd veel gepraat en we zaten bij Ierse, Russische, Zuid-Afrikaanse en dus ook Hollandse gasten aan tafel. Maar met regelmaat kwam er iemand weer een praatje maken. Er waren speeches, niet te lang. Ross was ceremoniemeester en deed dat perfekt.
Na het eten werd de eerste dans gedanst door het bruidspaar en nog later werd de bruidstaart aangesneden en rondgedeeld in plakken. We hebben ‘zeer kort’ ook op de dansvloer gestaan maar al gauw was ik bekaf.
Om ca 11 uur hebben we afscheid genomen van de Plekkers en de mensen die we gesproken hadden en een chauffeur gebeld. Toen die te lang op zich liet wachten heeft een jonge vrouw van Oliver's ons thuis gebracht.
Het was een prachtige dag en zeer voldaan gingen we slapen, maar niet nadat we nog even Paralympics hadden gekeken en zowaar Janos even vol in beeld op de fiets voorbij kwam.



Zondag 14 september 2008
Wat je noemt een rustig dagje. Moeder gebeld, alles gaat goed. Voor het ontbijt, lunch en diner naar het hoofdgebouw gelopen. Wat we een hele klus vinden, bijna 10 minuten lopen. Maar we zitten hier hoog en droog. Gelezen, geschreven, gekaart op de DS en geslapen.
’s Avonds nog José gebeld voor het slapen gaan om 9 uur.



Maandag 15 september 2008
Weer een rustige dag. Genoten van de omgeving hier. Veel vogels, brood gekruimeld maar daar ‘vliegen’ ze niet op af.
Astrid gebeld en ook Storm gesproken. Hij wilde weten of mijn DS het nog deed en welk spelletje ik hier deed!!
Later in de middag zijn alle broodkruimels door de ibissen (hadidas) opgegeten die weer langs kwamen.
Gelezen, gekaart, koffie en thee gedronken en ’s avonds om 7 uur naar het diner. Wat deze keer weer een lopend buffet was.
Om 9 uur weer in het huisje en na een film gekeken te hebben op tv, gaan slapen. We slapen hier prima en rusten goed uit!



Dinsdag 16 september 2008
Vandaag weer broodkruimels gestrooid en er kwamen withalskraaien op af. (foto)
We spraken met Jabulani van de receptie. Ik had hem aan de telefoon om de vervoersafspraak vanuit Nelspruit te maken.
Ook met de onderhoudsman Frans hadden we een interessant gesprek over: moet Mbeki weg, zoals we steeds op tv hoorden. Hij vindt dat Mbeki moet blijven. Hij is een goede president, zorgt goed voor kinderen en ouderen door een financiële basis te garanderen.
Om 3 uur hebben we geprobeerd een taxi te regelen om vaan Sabi te gaan voor het maken van een foto van de molen van Willem Plekker. Een chauffeur, aan de telefoon, vroeg ZAR 390 per persoon, maar wij vonden dat teveel. Als Sydney ons zou rijden zou het ZAR 250 per persoon kosten. Maar tegen de tijd dat dat antwoord kwam was het al half 5.
In de bar koffie gedronken en daarna nog vóór het hotel bij het water een uurtje gezeten. In het huisje tv gekeken en de ¼ fles wijn uit het vliegtuig ‘opengetrokken’. Het begint al te schemeren om half 6.
Op weg naar het restaurant kwam Sydney naast ons lopen en wij konden hem vragen wanneer hij tijd heeft ons naar Sabi te brengen. Dat zou donderdagochtend om 10 uur kunnen, misschien.
Het was erg druk bij het diner, lekker gegeten.
 

Woensdag 17 september 2008
Een donkere dag. In eerste instantie hebben we buiten gezeten vóór ons huisje. Maar goed aangekleed, jasje, jas, shawl en hooggesloten. Je laat je toch niet kennen als Hollander! Het werd toch tè koud en ik ben met jas en al binnen gaan zitten. Later volgde Luuk mijn ‘voorbeeld’.
Het bleef de hele dag bewolkt en koud. ’s Avonds weer lopend naar het diner. Omdat het al donker was konden we niet zo goed zien waar we liepen. Wel op het pad natuurlijk. Plotseling voelde ik iets wegspringen en Luuk maakte een foto alhoewel we niet konden zien  wat er wegsprong. Terugkijkend op de camera bleek het een pad te zijn.  Bij het diner het was bere-druk.


 

Donderdag 18 september 2008
Mr. Zon schijnt weer! Dat is een heel stuk beter. Het ontbijt was niet in de grote zaal maar in de “Injabula”= happiness. Een prachtig Afrikaans gebouw met hout, leem, riet, en in het midden een stookplaats voor open vuur.
Op mijn vraag of dit voor andere dingen wordt gebruikt als ontbijtzaal antwoordde de meisjes dat het ook voor feesten, huwelijken e.d. wordt gebruikt. Dat zal inderdaad een geweldige ervaring zijn.

Hoewel we een afspraak hadden gemaakt met Sydney om ons naar Sabi te rijden om foto's te maken, kwam hij niet opdagen. Jammer! Zo dichtbij en niet een kans om de molen van Plekker in Sabie te fotograferen. We moeten ons erbij neerleggen.
Bij de receptie gevraagd hoe laat we moeten uitchecken morgen en afgesproken is om 11.30 uur.
En om 12 uur worden we dan naar de luchthaven van Nelspruit gebracht. ZAR 150 per persoon.
Vreemd die prijs per persoon voor een taxirit!!
 

-.-.-.-.-.-.-.-.-

terug naar HOME